در هجدهمین مطلب آموزشی الفبای بازار سهام ( کار مشترک عصر ایران و بورس 24) واژگان کاربردی همچون EPS ، DPS و P/E معرفی شده است.
EPS مخفف سود به ازای هر سهم می باشد. شرکت ها از محل فروش و ارائه خدمات پس از کسر و اضافه سایر هزینه ها و درآمدها به سودی تحت عنوان سود خالص می رسند که اگر به سهام منتشر شده شرکت تقسیم شود، نشان می دهد هر برگه سهم چقدر به دارنده آن سود می دهد.
البته این سود الزاما قابل پرداخت به صورت نقدی نیست اما نشان می دهد سهام شرکت مربوطه چقدر پتانسیل سودآوری دارد. بی شک هر چقدر این رقم بزرگ تر باشد، بازار و سهامداران حاضرند برای خرید آن سهم پول بیشتری پرداخت کنند.
برای مثال اگر سهمی 20 تومان سود یا EPS دارد ممکن است بازار حاضر شود مثلا 100 تومان آن را خریداری کند و برای شرکت دیگری که برای هر سهم 50 تومان سود دارد حاضر است به مراتب قیمت بیشتری پرداخت کند.
P/E نسبت بسیار پرکاربردی است که از تقسیم قیمت به سود هر سهم به دست می آید. رابطه بین قیمت هر سهم و سود یا EPS همواره از قدیم مورد توجه بوده است به طوری که نسبت سنتی P/E ملاک نسبتا قابل اعتمادی برای سهامداران بوده و هست.این نسبت نشان می دهد که قیمت سهم باید چند برابر سود خالص شرکت یعنی EPS باشد.
مثلا نسبت P/E معادل 5 یعنی برای سهمی با سود 20 تومان، قیمت 100 تومان منطقی است. به همین ترتیب برای شرکتی با سود خالص 50 تومان برای هر سهم، قیمت 250 تومان می تواند منطقی باشد. البته یافتن نسبت P/E درست و منطقی موضوع پیچیده ای است که در حیطه این مطلب نمی گنجد.
DPS اصطلاحی است که به سود تقسیمی هر سهم می گویند. در حقیقت سود نقدی یا DPS بخشی از سود خالص یا EPS است که در هر سال با برگزاری مجمع عمومی عادی سالانه یک بار توسط شرکت به سهامداران پرداخت می شود. میزان سود تقسیمی یا DPS می تواند در برخی شرایط از EPS هم بیشتر باشد یا به طور کلی مبلغی برای پرداخت سود تعیین نشود و عدد صفر باشد.
