واخواهی حاصل مصدر واخواندن است که در لغت به معنای عمل اعتراض می باشد؛ که واخواست نیز از آن مشتق شده است. اما اصطلاح واخواهی (opposition) در قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، تنها به شکایتی گفته می شود که محکوم علیه غائب نسبت به حکم غیابی مطرح می کنند. بنابراین اصطلاح اعتراض در حقوق، مفهومی اعم و فراتر از واخواهی دارد.