قانونگذار در ماده ۱۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی به صراحت اعلام کرده است در صورتی که دو یا چند نفر، مال غیرمنقولی را به طور مشترک در تصرف داشته یا از آن استفاده می کردند و بعضی دیگر مانع تصرف یا استفاده یا مزاحم استفاده بعضی دیگر شـوند، حسب مورد در حکم تصرف عدوانی یا مزاحمت یا ممانعت از حق محسوب می شود و مشمول مقررات فصل هشتم قانون آیین دادرسی مدنی خواهند بود. مطابق ماده ۱۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی، در دعوای تصرف عـدوانی حـقـوقـی، سـبـق تـصرف خواهان، لحوق تصرفات خوانده و عدوانی بودن تصرفات وی، ارکان دعوا را شکل می دهند و باید اثبات شود که در این مورد، مالکیت خواهان اماره ای بر سبق تصرفات او بوده و خلاف آن قابل اثبات است.از این رو این دعوا با دعاوی خلع ید به معنای اخص، تخلیه ید و تصرف عدوانی کیفری، از این جهت که اثبات مالکیت خواهان لازم نیست، تفاوت دارد.