حضور شاهد در دادگاه و شهادت دادن به نفع یکی از طرفین پرونده، یکی از اسباب و ادله اصحاب دعوا، برای اثبات حرف خود در دادگاه است؛ تا جایی که بر اساس فقه و حقوق اسلامی، دعاوی مالی با شهادت دو نفر مرد عادل یا شهادت یک مرد به همراه دو زن عادل اثبات می‌شود و از این منظر، شهادت یا گواهی، ارزش بالایی در اثبات دعاوی در دادگاه‌ها دارد.
«شهادت دادن» در لغت به معنای حاضر شدن به گزارش خبرنگار گروه حقوقي و قضايي خبرگزاري ميزان، در دادگاه و مشاهده کردن چیزی است اما از نظر حقوقی، شهادت یعنی اخبار جزمی و قطعی از حقی که برای دیگران است؛ در واقع شاهد با بیان آنچه که مشاهده یا درک کرده است، تعلق حق به یکی از اصحاب دعوا را مورد تائید قرار می‌دهد.
تعداد شهود لازم برای اثبات دعوا
شهادت یا گواهی دادن در دادگاه، بسته به این‌که پرونده دعوای حقوقی باشد یا کیفری متفاوت است؛ در دعاوی حقوقی، با توجه به این‌که موضوع دعوا چه چیزی باشد، تعداد شهود لازم برای شهادت دادن هم متفاوت است.
طبق ماده 230 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، در دعاوی مدنی، تعداد و جنسیت گواه، به این صورت تعیین می‌شود که در دعاوی مربوط اصل طلاق و اقسام آن و رجوع در طلاق و نیز دعاوی غیرمالی از قبیل مسلمان بودن، بلوغ، جرح و تعدیل، عفو از قصاص، وکالت و وصیت، دعوا با گواهی دو مرد عادل و بالغ اثبات می‌شود.
در دعاوی مالی یا آنچه مقصود از آن مال است از قبیل دین، ثمن بیع، معاملات، وقف، اجاره و وصیت به نفع مدعی، غصب، جنایات خطایی و شبه‌عمد که موجب دیه است نیز دعوا با گواهی دو مرد عادل یا یک مرد عادل و دو زن عادله به اثبات می‌رسد.
البته درخصوص امور که مخصوص به زنان است و مردان از آن بی‌اطلاع هستند هم شهادت چهار نفر زن عادله در این موارد، کفایت می‌کند.
