علائم تجاری

مطالبه دین از ناحیه داین از شروط محاسبه خسارات تأخیر تأدیه| دفتر حقوقی موکل

 چکیده: مطالبه دین از ناحیه دائن یکی از شروط محاسبه خسارات تأخیر تأدیه است؛ لذا مبدا احتساب خسارت تاخیر تادیه، سررسید دین نیست

 

دفتر حقوقی موکل ارئه دهنده خدمات حقوقی مشاوره و قبول دعاوی

مستندات

ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی

تاریخ رای نهایی

1393/11/29

شماره رای نهایی

9309970220101569

رای بدوی

در خصوص دعوی الف.ر. بطرفیت ع.ر. مطالبه خسارت تأخیر تأدیه سه فقره چک به شماره‌های ... مورخ 12/12/74 و ... مورخ 20/10/74 و ... مورخ 25/9/74 جمعاً بمبلغ سی میلیون ریال موضوع دادنامه شماره 999 مورخ 12/10/90 صادره از حوزه 2307 مجتمع شماره 24 شورای حل اختلاف تهران، نظر باینکه مستفاد از ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، محکومیت خوانده به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه فرع بر مطالبه و دین می‌باشد و با التفات باینکه حسب پاسخ استعلامات معموله از اجرای احکام شورای حل اختلاف مربوطه، خواهان دادخواست مطالبه وجه چک را در تاریخ 16/3/90 (بیش از شانزده سال پس از انقضای تاریخ سررسید چک‌ها) تقدیم و محکومٌ‌به نیز در تاریخ 8/10/92 بطور کامل استیفا گردیده‌است، لذا دادگاه دعوی خواهان را در فاصله زمانی میان تقدیم دادخواست به شورا و استیفای محکومٌ‌به، وارد تشخیص و نظر به اینکه خوانده دلیل و مدرکی که مثبت بی‌حقی خواهان در طرح دعوی باشد، به دادگاه ارائه ننموده و در پرونده نیز موجود نمی‌باشد؛ لذا ضمن پذیرش دعوی و مستنداً به مواد 515 و 519 و 522 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی و مستفاد از ماده 318 قانون تجارت، حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه چک‌های مرقوم (بر مبنای سی میلیون ریال) از تاریخ 18/3/90 لغایت 8/10/92 بابت اصل خواسته و مبلغ 000/000/1 ریال بابت هزینه دادرسی در حق خواهان صادر و اعلام می‌نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

قاضی مأمور در شعبه117دادگاه عمومی حقوقی تهران

رای دادگاه تجدید نظر

تجدیدنظرخواهی آقای الف.ر. بطرفیت آقای ع.ر. از دادنامه شماره93000961 مورخ 29/9/1393 صادره از شعبه 117 دادگاه عمومی تهران که به بموجب آن حکم بر محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه چک‌های استنادی تجدیدنظرخواه (بر مبنای سی میلیون ریال) از تاریخ 18/3/90 لغایت 8/10/92 به عنوان اصل خواسته و مبلغ 000/1000 ریال بابت هزینه دادرسی صادر گردیده و خواهان نخستین به رأی صادره از حیث عدم محاسبه خسارات تأخیر تأدیه از تاریخ سررسید چک‌ها معترض و تقاضای رسیدگی نموده‌است.

دادگاه با عنایت به محتویات پرونده و مستندات ابرازی و مجموع رسیدگی‌های به‌عمل آمده، تجدیدنظرخواهی را وارد نمی‌داند. زیرا که به موجب شرایط مقرر در ماده 522 قانون آیین دادرسی در امور مدنی مطالبه دین از ناحیه دائن یکی از شروط جهت محاسبه خسارات تأخیر تأدیه می‌باشدکه در مانحن‌فیه دلیلی که مؤید مطالبه وجوه چک‌ها از ناحیه تجدیدنظرخواه باشد ارائه نشده، بنابراین به دلیل عدم تحقق موارد معنونه در ماده مرقوم، ادعای تجدیدنظرخواه را غیرموجه تشخیص و با استناد به ماده 358 از قانون سابق‌الذکر ضمن رد اعتراض، دادنامه معترضٌ‌عنه را عیناً تأیید و اعلام می‌نماید. این رأی قطعی است. مستشاران شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان تهران/پژوهشگاه قوه قضاييه

 

 

  • معرفی دعوی

    معرفی دعوای مطالبه خسارت

    به تکلیف قانون، هرکس بدون مجوز عمداً یا در نتیجه بی‌احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگر که به‌موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه‌ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود خواهد بود و همچنین است در صورتی که مسئولیت یا تعهدی به شخص سپرده شده باشد؛ لیکن وی آن را انجام نداده یا تأخیر در انجام آن داشته باشد.

    در مواردی نیز ممکن است شخص با ارتکاب رفتار مجرمانه‌ای مسبب ضرر و زیان به مجنی علیه یا ثالث باشد در این صورت شخص زیان‌دیده به‌عنوان «مدعی خصوصی» می‌تواند جبران تمام ضرر و زیان‌های مادی و معنوی و منافع ممکن‌الحصول ناشی از جرم را مطالبه کند

    تمامی موارد فوق نشان از آن دارند که خسارت وارده اعم از مادی یا معنوی، منافع ممکن‌الحصول یا هزینه‌های دادرسی قابل مطالبه از متعهد یا مسبب یا مسئول حادثه یا جنایت می‌باشند البته جهت محکوم کردن وی، لازم است شرایط مطالبه خسارت توسط مدعی خصوصی به اثبات برسد.

    مرجع تعیین میزان خسارت

    قبل از بحث در خصوص انواع خسارت و طریقه مطالبه آن‌ها لازم است بدانیم که ممکن است میزان خسارت از طریق قانون یا مرجع قضائی تعیین شود در صورت تعیین میزان خسارت توسط مقنن، افزایش یا کاهش آن امکان نخواهد داشت و محکمه مکلف به صدور حکم به همان میزان خواهد بود. لیکن در مواردی که میزان خسارات توسط مرجع قضایی تعیین می‌شود این امکان وجود خواهد داشت.

    تعیین میزان خسارت توسط قانون

     در این حالت مقنن رأساً وارد عمل شده، میزان خسارت ناشی از عدم انجام تعهد یا تأخیر در انجام تعهد یا ورود خسارت از باب تسبیب یا مباشرت را تعیین می‌کند و دادگاه باید متخلف را به همان مقداری که در قانون تعیین شده محکوم کند و توافق طرفین زائد بر مقدار قانونی فاقد ضمانت اجرا است. از جمله مواردی که مقنن به تبعیت از شرع اقدام به تعیین میزان خسارت وارده نموده بحث دیات در قانون مجازات اسلامی می‌باشد که از باب ورود ضرر یا آسیب به اعضاء بدن، میزان و مقدار آن‌ها همان‌طوری که ماده 448 ق.م.ا. جدید تصریح می‌دارد مشخص و مقطوع می‌باشد.

    تعیین میزان خسارت توسط مرجع قضائی

    موارد و مصادیقی وجود دارد که مقنن تعیین میزان خسارت را با جلب نظر کارشناس به مرجع قضائی ارجاع نموده است که در این مورد می‌توان به موضوع ارش یا اجرت‌المثل یا میزان ضرر و زیان ناشی از جرم اشاره نمود در این خصوص ماده 3 قانون مسئولیت مدنی مقرر می‌دارد: «دادگاه میزان زیان و طریقه و کیفیت جبران آن را با توجه به اوضاع و احوال قضیه تعیین خواهد کرد جبران زیان را به صورت مستمری نمی‌شود تعیین کرد مگر آن‌که مدیون تأمین مقتضی برای پرداخت آن بدهد یا آنکه قانون آن را تجویز نماید.» و همچنین مقنن در ماده 449 ق.م.ا. اشعار می‌دارد که: «… دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تأثیر آن بر سلامت مجنی‌علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدّر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می‌کند…» همان‌طوری که در فوق توضیح دادیم به مجوز ماده 4 قانون مسئولیت مدنی در مواردی که دادگاه میزان خسارت را تعیین می‌کند می‌تواند میزان خسارت را در مورد زیر تخفیف دهد:

      1. هرگاه پس از وقوع خسارت واردکننده زیان به نحو مؤثری به زیان‌دیده کمک و مساعدت کرده باشد؛
      1. هرگاه وقوع خسارت ناشی از غفلتی بود که عرفاً قابل اغماض باشد و جبران آن نیز موجب عسرت و تنگدستی واردکننده زیان شود؛
      1. وقتی که زیان‌دیده به نحوی از انحاء موجبات تسهیل ایجاد زیان را فراهم نموده یا به اضافه شدن آن کمک و یا وضعیت واردکننده زیان را تشدید کرده باشد.

     

    انواع خسارت قابل مطالبه

    خسارات دادرسی

    خسارات دادرسی عبارت است از هزینه دادرسی و حق‌الوکاله وکیل و هزینه‌های دیگری که به‌طور مستقیم مربوط به دادرسی و برای اثبات دعوا یا دفاع لازم بوده است از قبیل حق‌الزحمه کارشناسی و هزینه تحقیقات محلی و خواهانی که به میزان خواسته دعوی شامل اصل خسارت، هزینه دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه (هرچند میزان آن مشخص نباشد) اموالی از خوانده توقیف کرده باشد، می‌تواند در زمان اجرای حکم هر آنچه مورد حکم قرار گرفته است اعم از اصل خسارت و خسارات دادرسی و خسارات تأخیر تأدیه از اموال توقیف شده استیفاء نماید.

    خسارت ممکن الحصول

    «منافع ممکن‌الحصول منافعی هستند که مقتضی وجود آن‌ها حاصل شده باشد. این‌گونه منافع را عرف و قانون در حکم موجود می‌داند و چنانچه کسی آن را تلف کند یا باعث تفویت آن شود باید خسارت ناشی از اقدام خود را جبران کند. نظیر اجرت‌المثل ایام بیکاری راننده شاغل تاکسی صدمه‌دیده تا زمان تعمیر که با توجه به بند 2 ماده 14 قانون آیین دادرسی کیفری جدید و قواعد تسبیب و لاضرر و مقررات قانون مسئولیت مدنی این قبیل منافع قابل مطالبه هستند

    تشخیص اینکه موضوع دعوی مشمول منافع ممکن‌الحصول بوده و قابل مطالبه است یا از موارد عدم‌النفع بوده و غیر قابل مطالبه است مصداقی بوده و با توجه به ملاک‌های یاد شده به عهده قاضی رسیدگی‌کننده است. همچنین با عنایت به تبصره 2 ماده 14 ق.آ.ک، منافع ممکن‌الحصول تنها به مواردی اختصاص دارد که صدق اتلاف نماید و مقررات مرتبط به منافع ممکن‌الحصول و نیز پرداخت خسارت معنوی شامل جرائم موجب تعزیرات منصوص شرعی و دیه نمی‌شود.

  • روند اجرای پرونده

    شما نیاز به وقت مشاوره حضوری با وکیل متخصص در امور دعاوی ملکی و قراردادها دارید. (برای دریافت وقت با دفتر تماس حاصل فرمائید)
    پس از گرفتن وقت حضوری با وکیل، جزئیات پرونده را برای وکیل شرح داده و چنانچه مدارکی برای اثبات ادعای خود و یا دفاع از خود دارید به وکیل تحویل داده و وکالتنامه وکیل را امضاء می کنید.
    در این مرحله وکیل با تنظیم شکوائیه مراحل قانونی  مطالبه خسارت را پیگیری می کند.

  • مدارک مورد نیاز

    مدارک شناسایی:

    • قبیل شناسنامه
    • کارت ملی

    ارائه سند و یا مدرک و یا قولنامه و توافقات دو طرف قرارداد

  • آرای دادگاه ها

لینک دین
تلگرام
اینستاگرام
الووکیل

ورود اعضا

برای دریافت خدمات حقوقی ثبت نام کنید