ماده ۴۷ قانون حمایت از خانواده بیان می‌کند: دادگاه در صورت درخواست زن یا سایر اشخاص واجب النفقه، میزان و ترتیب پرداخت نفقه آنان را تعیین می‌کند.
این ماده دارای تبصره ذیل می‌باشد:
در مورد این ماده و سایر مواردی که به موجب حکم دادگاه باید وجوهی به طور مستمر از محکوم علیه وصول شود یک بار تقاضای صدور اجرائیه مادام که دستور دیگری از دادگاه صادر نشده باشد ادامه پیدا می‌کند.
در رابطه با این ماده اداره حقوقی قوه قضائیه نظریه شماره ۳۲۸۰/۹۴/۷ – ۲۶/۱۱/۱۳۹۴ را صادر کرده است که بیان می‌دارد:
در موارد تعیین میزان نفقه و ترتیب پرداخت آن، برابر ماده ۴۷ قانون حمایت خانواده ، دادگاه به طور معمول، حکم به پرداخت نفقه صادر نمی‌کند و فقط میزان و ترتیب پرداخت را تعیین و اعلام می‌کند و صرف تعیین نفقه میزان آن، به معنای صدور حکم به پرداخت نفقه نمیباشد، بنابراین در موارد مزبور دعوا غیر مالی است و هزینه دادرسی دعاوی غیر مالی وصول می‌شود؛ مگر آنکه حکم به پرداخت نفقه داده شده باشد که در این صورت ملاک اخذ هزینه دادرسی، بند ۳ ماده ۶۱ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ است.
