اگرچه قرارداد یا عقد وکالت بین موکل و وکیل محقق می شود اما در واقع این قرارداد بین موکل و شخص دیگری (به غیر از موکل و وکیل) یعنی شخص ثالث به وجود می آید و وکیل واسطه منعقد شدن آن عقد است. به همین سبب اثر معامله، اگر در حدود نیابت وکیل باشد، به موکل می رسد و او را مالک یا مدیون یا طلبکار می کند. بر اثر تحقق وکالت وکیل با طرف معامله، بین آن دو ارتباط حقوقی ایجاد می شود و توافق با وکیل است که مسبب انعقاد عقد می شود.
عقدی که وکیل با طرف دیگر قرارداد منعقد می کند، به موکل تسری می یابد و موکل ملزم می شود که به مفاد آن عمل کند البته این در صورتی است که وکیل، از انجام کاری که موکل، اختیار انجامش را به او داده، تجاوز نکرده باشد و معامله وکیل در حد اذن موکل باشد.
دفتر حقوقی موکل، ارائه دهنده خدمات حقوقی، وکالت کلیه امور حقوقی توسط وکیل پایه یک دادگستری تهران
نکته مهم دیگر این است که صحت معامله وکیل برای موکل، منوط به این است که وکیل مصلحت موکل را مد نظر قرارداده باشد.
به هر حال در صورت عدم رعایت مصلحت موکل، باید در انجام کاری که به ضرر موکل است میان فعل عمدی وکیل یا موردی که وکیل اشتباه (سهواٌ) انجام داده است، تفاوت قایل شد.
در صورت تعمد یا تبانی با طرف قرارداد (یعنی عمداٌ با طرف معامله، معامله ای انجام داده که به ضرر موکل است) آثار فعل وکیل، با معامله فضولی مساوی است یعنی از منظر حقوقی این معامله نافذ (صحیح) نیست مگر اینکه موکل آن را تایید کنند اما چنانچه وکیل به عمد مرتکب تقصیر نشده باشد، معامله نافذ است.
به هر حال اعمال وکیل نسبت به موکل آثاری دارد:
هر فعلی که وکیل انجام می دهد، دقیقاٌ مانند آن است که خود موکل انجام داده است. به عنوان مثال، تمام اسنادی که وکیل امضا کرده، از لحاظ حقوقی مانند آن است که موکل، خود امضا کرده است.
در شرایطی که موکل به وکیل اختیار داده است که اقرار کند، اقرار وکیل در آن موضوع، موکل را ملزم می کند همچنین در خصوص حکمی که وکیل از دادگاه به ضرر موکل اخذ کرده است، موکل نمی تواند به عنوان اعتراض ثالث اقامه دعوا کند.
